Wednesday, November 26, 2008

we love everyday in shanghai - episode 1 -











พอลงเครื่องที่ shanghai เย็นวันศุกร์ เรามุ่งหน้าเข้าเมืองและ check in ที่ motel 168 สถานี Metro ชี่ฝู เสร็จแล้วก็มุ่งตรงเข้าย่านที่เที่ยวกลางคืนของ shanghai จำชื่อไม่ได้ แต่พวกเรามุ่งไปหาร้านกาแฟ อากาศหนาวกว่าที่คิดไว้ พอเห็นหน้าตาตอนกลางคืนของ shanghai กันพอเป็นพิธีเราต้องรีบกลับไปนอน เพราะตอนเช้าต้องรีบไปขึ้นรถไฟรอบแปดโมงเช้าไป หางโจว เมืองตากอากาศที่ห่างจาก shanghai ไป 2 ชั่วโมง ลมที่นี่เย็นจัดและทำเอาหนาวจับใจ แพนจองโรงแรมที่หางโจวไว้เรียบร้อย เราแค่ตามหัวหน้าคณะทัวร์อย่างเดียว ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะมันทำให้เที่ยวแล้วไม่อิน แต่ไม่เป็นไรหรอก เราพูดจีนไม่ได้สักคำนอกจาก หนี่ห่าว เท่านั้น หางโจวสวยขนาดไหนลองดูจากรูปเอาละกัน

Tuesday, November 25, 2008

we love everyday in shanghai - intro -







ประมาทอุณหภูมิและใจคนที่นี่เกินไป
สำหรับผมแล้ว shanghai และ mainland เลยมี 2 episode
หนาวและเยือกเย็น กับหนาวและอุ่นๆ
เป็นเมืองที่มีเสน่ห์กว่าที่คิดเอาไว้ก่อนไปถึงจริงๆ ไม่เสียใจเลยที่เลือกไปเดือนนี้
อากาศหนาวแต่อุ่นขนาดไหน ไว้จะเล่าให้ฟัง

Wednesday, November 5, 2008

created by the rest of the world ...



COLORS Notebook is a “special” issue of COLORS; it contains 50 blank pages so whoever receives it can express themselves as they like in any way they want. Since 2006, thousands of COLORS Notebooks have been distributed around the world, to give voice to those categories of humanity no one wants to listen to: Chinese prison inmates, people with mental disorders, South African children, artists, astronauts or just ordinary people. Thousands of people, all different yet all alike, who filled and continue to fill their Notebooks with messages of creativity, imagination, desperation, anxiety, oppression.

Each COLORS Notebook sent back to COLORS is totally unique. A COLORS issue with no filters, editing or censure. An issue in which anyone is free to tell their story and send a message to the world through their words, drawings or photos. An issue for sharing notes and reflections. A different way of really giving voice to “the rest of the world”.
The original Colors Notebooks were shown at the “Fabrica: Les Yeux Ouverts” exhibition realized in collaboration with the Pompidou Centre in Paris. In addition to Paris (2006), the exhibition has been hosted by the Milan Triennale, by the Shanghai Art Museum (both 2007) and by the Shiodomeitalia Creative Center, Tokyo (2008).
A number of COLORS Notebook were chosen for a two-volume book – Faces and Violence –
published by Birkhäuser in Spring 2008.

Colors Notebook = Faces contains a collection of portraits and self-portraits selected from the work of thousands of people who filled the pages of their Notebook with their ideas and feelings about “faces”. Then, from the four corners of the earth, they sent their Notebook back to Colors. The sentiments expressed in some are highly personal; in others, savagely political.

่สำหรับคนที่อยากร่วมโปรเจ็คต์ Colors Notebook ของ Colors magazine และ Fabrica ก็ไม่ยาก แค่ส่ง email ไปที่ notebook@fabrica.it บอกชื่อ-ที่อยู่ที่ให้จัดส่ง Colors Notebook เล่มเปล่าๆมาให้ อีกประมาณไม่เกิน 2 อาทิตย์ก็จะได้รับสมุดปกขาวที่มีหัวแบบเดียวกับ Colors magazine แต่แค่โลโก้เป็นเส้น stroke สีดำ ความหนา 50 หน้า (รวมปก) คือสเปซของคุณ อยากทำอะไรกับมัน ได้ทั้งนั้น เต็มที่สบายๆ ทั้งเนื้อหา-บทความ-ข้อเขียน-ภาพประกอบ-ภาพถ่าย พอทำครบหมดแล้้ว ก็ส่งกลับไปตามที่อยู่ที่พิมพ์ไว้ในเล่มนั่นแหละ ค่าส่งไปอิตาลีอาจจะแพงหน่อย แต่งานของ Notebook ของคุณก็จะโผล่ไปแสดงตามที่ต่างๆ และถ้าโชคดี ก็อาจได้เป็นหนึ่งใน contributor ของ Colors Notebook เล่มต่อไปถัดจากสองเล่มแรกที่เพิ่งออกมาเมื่อกลางปี (2008)






หน้าในของ Colors Notebook เล่ม Face ที่เห็นคือ Notebook ที่ใช้เวลาทำอยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ แล้วต้องรีบส่งกลับไปอิตาลี เพราะคอนนั้นมี deadline ที่แน่นอน (รู้สึกว่าตอนนี้ อาจจะไม่มี deadline เหมือนตอนนั้น) ที่ได้เลือกไปลงเล่ม FACE ก็น่าจะเป็นเพราะ ภาพหน้าคนแบบที่เห็นนี่แหละ ความรู้สึกมันต่อเนื่องมาจากตอนทำ หนังสือโลกร้อนของ โลกสีเขียว และเรื่องที่อยากจะบอกในเล่มก็คือ everybody hurts but you are not alone เท่านั้นเอง ทั้ง 50 หน้าไม่ได้มีแต่หน้าคนพวกนี้ เพราะเอาเข้าจริง -วาดไม่ทัน- เพราะตอนแรกกะว่าจะวาดให้หมดทุกหน้าเหมือนกัน เนื้อหาส่วนอื่นก็มี หน้าที่แปะซองบุหรี่ LM เขียวที่ตอนนั้นเพิ่งทำส่วนที่เป็นคำเตือนว่าสูบบุหรี่แล้วไม่ดียังไงกับการสรรหาภาพประกอบที่ดูแล้วทุเรศสุดๆ เกือบทุกแบบลงไปด้วย .. เสียดายมากก็ตรงที่มันรีบจัดจริงๆ จนไม่ได้ถ่ายรูปตอนที่ทำเสร็จแล้ว คนที่จะส่งไปก็ขอแนะนำให้ถ่ายรูปเก็บไว้ก่อนจะส่ง Notebook กลับไปด้วย เพราะทาง Fabrica ไม่มีนโยบายส่งผลงานคืน.. สนุกกันให้เต็มคราบเลยนะครับ ไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งนั้น อยากพูดอะไรพูดได้เต็มที่ อยากวาดอะไร ถ่ายภาพออกมาเป็นไง แล้วแต่สะดวกใจกันเลย ...



Tuesday, November 4, 2008

he is a common people





หลายครั้งที่มีโอกาสได้สัมภาษณ์นักออกแบบระดับซุปเปอร์สตาร์ แต่ละคนที่คุยด้วยล้วนมีลักษณะบางประการที่ไม่รู้จะหาคำอธิบายยังไง แต่เป็นลักษณะคล้ายๆกับพวกเขาเหล่านั้นไม่ใคร่จะเหมือนคนปกติสักเท่าไหร่ ลองมาคิดดูก็ตั้งแต่ Shubanka Ray, Stefan Sagmiester, Massimo Vignelli, KasselsKarmer, Hill Morgan, Tezuka Family, Ross Lovegrove, Vivian Tam, Mark Farrow ... จะบอกว่าอะไรดีพวกเขาเหล่านั้นเหมือนมีคาแร็กเตอร์ที่ถูกออกแบบเอาไว้่แล้วว่า ภาพของตัวเองจะออกมาสำหรับสื่อยังไง
พอเจอ Vince Frost เมื่อศุกร์ที่ 24 ตุลา ตอน workshop ที่จัดขึ้นบริติช เคานซิล ภาพที่เดาๆเอาไว้ว่าคงไม่ต่างจากดีไซเนอร์ตัวกลั่นทั้งหลาย แต่เอาเข้าจริง Vince ก็แค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งจริงๆ สิ่งที่คุยกันหลายเรื่องน่าสนใจและน่าเสียดายที่ไม่มีการบันทึกเอาไว้ทุกเม็ด Vince เป็นดีไซเนอร์ที่ถ่อมตัว และที่รู้สึกโอเคมากๆ ก็ตอนที่ Vince มานั่งปรึกษาว่า งานวันเสาร์เค๊าควรพูดถึงอะไรบ้าง ผมแนะนำเค๊าว่าถ้าแค่พูดบรรยายงาน คนที่มาฟังก็คงจะแค่รู้สีกว่า งานคุณดียังไง สวย ไม่เถียง ผมอยากให้ Vince พูดถึงเรื่อง business ที่เค๊าทำ สิ่งที่เค๊าเช่ื่อ และสิ่งที่เค๊าพยายามจะบอกหลายครั้งแล้วว่า โรงเรียนออกแบบไม่เคยสอนเร่ือง business อย่างจริงๆจังๆ เลยแม้แต่น้อย ทั้งที่มันคือส่วนสำคัญที่สุดของชีวิตจริง
พอวันเสาร์ ถึงคิวที่ Vince ต้องพูด เค๊าใช้วิธีเปิดจาก library ใน iPhoto บรรยายงานสลับไปมากับการสอดแทรกมุข ที่สำคัญ Vince พยายามใส่มุมมองการคิดแบบ business ลงไปบ่อยครั้ง ไม่น่าเชื่อว่า Vince ฟังที่ผมบอกเค๊าจริงๆ
Vince Frost คือผู้ชายธรรมดาๆ ที่เป็นนักออกแบบที่ตลกที่สุดคนหนึ่งที่เคยเจอ