Tuesday, November 27, 2007

Bike man, who thought me how to see.





โลกนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
หลังจากพยายามเดินออกปากซอยสุขุมวิท 36 (ด้านสุขุมวิท) พร้อมๆกับหา วินมอเตอร์ไซค์
ไม่มีว่างเลยซักคัน
แต่มีคันนึง คนขี่ไม่มีเสื้อกั๊กวิน หน้ารถปักธงชาติกับธงในหลวง
วนกลับรถมารับ... ไม่รอช้ารีบซ้อนท้ายแบบไม่ต้องสวมหมวกกันน็อค
แกขี่พาผมจากซอย 36 ไปซอย 26
เริ่มรู้สึกว่าลุงคนนี้น่าสนใจก็ตอนที่ขี่ผ่านป้ายหาเสียงของประชัย เลี่ยวไพรัตน์
แล้วแกตะโกนลั่นว่า นี่แม่งตลกบ้าอะไร บ้าบอที่สุด
ต่อด้วยเรื่อง คนทุกวันนี้มันเห็นแก่ตัวกันชิบหาย
ตำรวจจราจรแม่งทำได้แค่ ขอส่วยตามท้องถนน (แบบแอบๆ)
สุดท้าย แกถามผมว่า รู้มั๊ยว่าชาติเราทุกวันนี้ ตกเป็นของใคร
ประเทศไหนที่มันเป็นเจ้าของแผ่นดินไทยแบบเบ็ดเสร็จ
เราทุกคนล้วนเป็นขี้ข้ามันทั้งนั้น...

ผมตอบผิด...
คำตอบของแกคงไม่สำคัญเท่ากับความคิดและสิ่งที่แกเป็น...
ราคา 30 บาท พร้อมถามผมว่า แพงไปมั๊ย
ผมไม่ตอบอะไร แค่ไม่เอาเงินทอนและขอถ่ายรูป
แกบอกชื่อผมด้วย....

แต่จำไม่ได้จรืงๆ
ถ้าผ่านไปแถวสุขุมวิท
ลองหามอเตอร์ไซค์คันนี้ให้ดี...
ลองซ้อนท้ายแล้วฟังที่แกพูดดีๆ

ก่อนจ่ายเงินหรือรอเงินทอน
ฝากถามชื่อแกหน่อยครับ

No comments: