ครั้งสุดท้ายที่ไปสนามศุกฯ เพื่อดูบอลจตุรมิตรจำได้ว่ามี BTS แล้ว
คราวนี้เป็นรอบชิง ที่โรงเรียนผมเจอกับอัสสัม
ผลออกมาแพ้ไป 0-1 ก็สมควรแล้ว เพราะเล่นกันไม่ดีจริงๆ
ยิ่งพอตอนโดนนำแล้วเปลี่ยนตัวไป 5-6 คน ยิ่งน่าขำ
แล้วตอนแรกเท่ากับว่าเอาตัวสำรองลงไปครึ่งทีมเลยใช่ไหม
ที่ไม่เปลี่ยนเลยก็บรรยากาศเดิมๆ คำหยาบคายตามประสาวัยรุ่น
เพื่อความสามัคคีน่ะ เด็กๆอาจไม่เข้าใจ
เพราะเรียนจบมา ก็เพื่อนกันทั้งนั้น
ส่วนที่เปลี่ยนแน่ๆ ก็คือความเว่อร์ของโรงเรียน
เดี๋ยวนี้ กรุงเทพคริสเตียนมีทั้ง ขวดนำ้พลาสติก กล่องใส่อาหารอย่างกับกล่องการบินไทย
อุปกรณ์เชียร์หน้าตาเป็นแท่งพลาสติกเป่าลมสีม่วงกับสีเหลือง
ผ้าพันคอสารพัดแบบ เสื้อยืดแสดงความเป็น คริสเตียน อีกเป็นสิบๆแบบ
โฆษณาเว็บไซต์ที่เกี่ยวกับโรงเรียนอีกเพียบ
ที่น่าแปลกใจที่สุดคือ ทำไมปีนี้การเชียร์และแปรอักษรของโรงเรียนผมทำออกมาได้ดีกว่า 3 โรงเรียนที่เหลือ
ปกคิ มันไม่ใช่แบบนี้
หรือเพราะโรงเรียนกลายเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ materialism ขั้นสมบูรณ์ไปแล้ว
อะไรที่ต้องทำหน้าที่ฉาบเปลือกภายนอก ก็ต้องทำออกมาให้ดีที่สุด
โรงเรียนไม่เหมือนเดิม
หรือผมไม่เหมือนเดิม
No comments:
Post a Comment